Wedding series: getting in shape pt. 2

Nog maar vier maanden tot onze trouw en dus beginnen collega's en vrienden wel eens te vragen of we nog vanalles moeten regelen en hoe de voorbereidingen gaan. En dan kan ik met een gerust hart antwoorden dat het best goed gaat, dat we op schema zitten en dat ik mij geen zorgen maak. Vandaag krijg je een update over mijn Infraligne-verhaal, meer bepaald over het voedingsschema en hoe me dat allemaal afgaat!

Kortweg gezegd: Infraligne stelt dat je de helft van de centimeters/kilo's kan kwijtspelen door de oefeningen te doen in hun infraroodcabine, de andere helft heb je zelf in de hand door op je eten te letten. Ik nam me voor om het absoluut niet te benaderen als een dieet, maar als een - make way for the cliche! - levensstijl die ik daarna ook nog zou kunnen volhouden. Ik pas voor het crashdieet en een jojo-effect maar kies voor een langetermijneffect dat zich hopelijk niet beperkt tot mijn trouwdag.

Ja, ik moet letten op wat ik eet en nee, ik mag niet onbeperkt schransen, maar... ik moet mezelf niet uithongeren, integendeel. Bedoeling is dat ik mijn motor van voldoende verbranding voorzie, de hele dag lang. Dus plan ik dagelijks drie maaltijden en drie tussendoortjes, van het moment dat ik opsta tot voor ik ga slapen en noteer ik alles netjes in mijn schriftje.

Dat schriftje wordt elke sessie opnieuw nagekeken en ik krijg dan de nodige feedback. Nu... hier moet ik toch iets zeggen over 'de rode pen'. In mijn vorig artikel vermeldde een lezeres het ook al in de comments, dat er wel eens gewerkt wordt met rode pen om je eetplan na te kijken. Enerzijds komt dat een beetje schools-en-op-de-vingers-tikkend over, alsof je echt iets vreselijks verkeerds gedaan hebt. En da's jammer, want je doet de moeite om er iets aan te doen dus je verwacht een aanmoediging, ook als het eens moeilijker gaat. Mijn schriftje is ook al eens nagekeken met een groene pen, en dat vond ik veel aangenamer! Anderzijds zullen er altijd mensen zijn die elke feedback als iets negatiefs zien, ongeacht of men een groene, rode of roze pen gebruikt. Al zou ik een felroze pen wel heel leuk vinden, past mooi bij de huisstijl van Infraligne :-)

Uiteindelijk beslis je nog altijd zelf wat je met die feedback doet. Zo ontbijt ik bijna steeds met Jordan's crunchy muesli, bosbessen en magere melk. Superlekker en nog 'vrij gezond', want ik koos speciaal voor Jordan's omdat daar onder andere ongeraffineerde rietsuiker in zit. Ik ben zelf geen fan van Special K en consoorten, maar da's ieder voor zich. Nu heb ik bij Infraligne al regelmatig de opmerking gekregen dat ik moet opletten met crunchy ontbijtgranen, omdat die meer vet bevatten. En dat mag, ze kunnen mij maar wijzer maken. Maar ik kies hier bewust voor omdat ik weet dat ik dit kan volhouden. Ik houd mijn portie dan wel goed in de gaten (zo'n 50 gram en niet meer) en ik neem geen halfvolle, maar magere melk.

Bij dat ontbijt hoorde wel de grootste wijziging in mijn voedingspatroon. Vóór Infraligne ging mijn wekker af om 6 uur en ontbeet ik ongeveer 1 à 1,5 uur later. Véél te laat, zo blijkt. Die motor heeft snel brandstof nodig, dus tegenwoordig ontbijt ik binnen het half uur nadat ik opsta. En wonderwel, mijn lijf was daar na amper een week al aan gewend en nu krijg ik binnen dat half uur spontaan honger.

Qua tussendoortjes kies ik op het werk altijd voor een potje magere yoghurt en een stuk fruit. Door de dag heb ik eigenlijk geen drang naar zoet, dus daar profiteer ik van. Mijn zwak moment is 's avonds, na het eten, als ik in de zetel zit en TV kijk. Dus ben ik intussen al wat meer belezen op vlak van verpakkingen en calorieën, aangezien een tussendoortje maximum 100 kcal mag bevatten. Voor de gezonde koekjes richt ik mij op Damhert en Céréal (ze hadden mij nog nooit gezien in het dieetrayon van de supermarkt, een primeur!) en een à twee keer per week waag ik mij aan een Prince-koek of negen Mikado-stokjes. Best moment of the week! ;-)

Aan mijn middag- en avondeten heb ik eigenlijk vrij weinig moeten wijzigen, dus voor mij is dit 'normaal'. 's Middags eet ik vaak een boterham (brood van Le Pain Quotidien is een aanrader!) en groentjes of zelfgemaakte soep die we dan invriezen in kleine porties. 's Avonds is het een stukje vlees of vis, groentjes en (zoete) aardappels, af en toe afgewisseld met quinoa of rijst; een keer per week eten we volkorenpasta. En daar zou eigenlijk geen kaas over mogen (of als het moet, dan light Gruyère), maar aangezien ik mijn pasta al eet zonder vlees, blijf ik vasthouden aan mijn parmezaan. Alweer: ik moet het blijven volhouden en dit is iets dat ik écht graag eet.

Ik hoef mezelf ook niet op te sluiten, de etentjes met vrienden gaan gewoon door. En dan eet ik zonder problemen sushi en burgers, maar dan let ik erop dat ik niet te veel frietjes eet en de mayonaise beperk. Wat je in elk geval niet moet doen, is je de rest van de dag uithongeren omdat je 's avonds een feestje of etentje hebt. Gewoon terug in de regelmaat komen en dat komt in orde! Al wil ik ook niet beweren dat dit mij geen moeite kost, je moet tenslotte altijd alert blijven. Zo'n eetdagboek helpt mij daarbij; als ik opschrijf wat ik eet, ben ik daar veel bewuster mee bezig. Een kwestie van het juiste evenwicht te vinden...

Ik ga jullie niet in spanning houden en geef met plezier ook nog eens een algemene update. Voor wie het nog eens wilt nalezen, hier vind je mijn oorspronkelijke cijfers in al hun glorie. Momenteel zit ik bijna halfweg en heb ik net sessie 9 afgerond. Ik ben al een keer gemeten op sessie 5 en toen was ik 12 centimeter kwijt. Over heel mijn lijf, welteverstaan, dus dat is een centimeter per arm, een centimeter per kuit, enzovoort. Ik begon mijn eerste sessie op een gewicht van 69,6 kilogram en zit nu bij sessie 9 op een ronde 66 kilogram. Niet slecht, en daar ben ik de mensen bij Infraligne dankbaar voor! Nog 11 sessies te gaan, ik ben heel benieuwd naar het uiteindelijke resultaat!

Meer Wedding Series? Hier vind je alle artikels op een rij!