Vijf keer mijn happy place

Vandaag deel ik mijn happy place - vijf dingen, zaken, situaties waar ik gewoonweg heel erg blij van word!

Beauty

Een weggever, aangezien dit een beautyblog is. Ik heb dan misschien een foto getrokken van mijn make-uplade, maar het gaat om beauty in de ruime zin, dus natuurlijk ook skincare en bodycare. Recent maakte ik een video over mijn volledige skincareroutine, dus klik zeker even door als je daar meer over wilt weten. De video over mijn make-upcollectie is al 1,5 jaar oud en heeft nood aan een update, want er is wel een en ander veranderd.

Het is soms een beetje tricky om te vertellen dat je blogt over beauty of dat je graag met beauty bezig bent. Het wordt al te vaak gelijkgesteld aan oppervlakkigheid of zelfs domheid, en dat is toch wel een grote misconceptie. Nog vreemder wordt het wanneer de gesprekspartner verneemt dat ik jurist ben,  alsof ik mij in twee niet-compatibele werelden begeef. Persoonlijk ben ik perfect gelukkig in dit en-en-verhaal, een verhaal waarin ik én juridische vraagstukken mag oplossen én mezelf mag onderdompelen in een wereld waarin producten, verpakkingen, ingrediënten en resultaten mij eveneens triggeren. Toevallig blog ik enkel over dat laatste deel in mijn leven.

Ik word in elk geval helemaal happy van beauty. Skincare bijvoorbeeld bevat het element van verzorging, van langetermijndenken, van er goed uit willen zien ongeacht mijn leeftijd. Het geeft mij ook me-time, waneer ik aan de slag ga met maskertjes en even een half uurtje volledig zen kan zijn in de badkamer. Wat make-up betreft is er natuurlijk ook het "ooh, it's so pretty"-aspect - wat kan ik zeggen, I like pretty things. Ik gebruik make-up niet als masker, om zaken te verbergen, maar als een manier om mezelf te versterken. Of het nu gaat om een feestje of een pleidooi op de rechtbank, ik wil er kunnen staan, vol zelfvertrouwen - en make-up helpt mij daarbij. Ik word nu eenmaal blij van foundations en poedertjes en ik vind het fantastisch om het resultaat te zien, al durf ik evenzeer zonder make-up naar buiten te gaan.

Belangrijk is: you do you. Houd je van beauty? Prima. Geen interesse in beauty? Ook prima.

Bloemen

Met de beste wil ter wereld lukt het me niet om een plant lang in leven te houden - groene vingers, I have not - maar een boeket verse snijbloemen tovert elke keer weer een lach op mijn gezicht. Het is een instant opfrisser in huis en geeft het geheel meteen wat kleur. Soms ga ik voor een vooraf samengesteld boeket, soms koop ik losse bloemen en fabriceer ik zelf iets. Enkele jaren geleden volgde ik trouwens een korte bloemenworkshop in Maasmechelen Village en sindsdien plaats ik regelmatig een boeket bloemen op tafel. Voor een speciale gelegenheid, omdat het de tafel op slag feestelijker maakt, maar nog veel vaker zonder reden. Het is intussen een klein stukje luxe en geluk dat ik mezelf met de regelmaat van de klok gun.

Nog beter: dit boeket rode rozen werd tot aan mijn deur geleverd door Greetz. Ik mocht een kijkje nemen op hun website, maar tussen de diverse wenskaarten en cadeautjes ging ik resoluut voor de pagina met de bloemen. Misschien was ik al in valentijnsstemming, maar mijn keuze viel vrij snel voor dit boeket met 30 luxe rode rozen - from me to me! ;-)

Omdat Timo en ik een rustig weekend hadden gepland - ik heb letterlijk geen voet buiten de deur gezet, heerlijk! - liet ik de bloemen thuis afleveren op een zaterdag. Enig nadeel is dat je vooraf geen tijdsslot kan kiezen, dus werd het een beetje een verrassing wanneer mijn boeketje exact zou arriveren. Maar aangezien ik toch de hele dag thuis was, vormde dat geen enkel probleem. Het boeket werd in de vroege namiddag geleverd in een grote doos op maat, samengebonden en binnenin nog eens beschermd door folie en met voldoende proviand (lees: water in een plastieken bakje) om de reis te overbruggen. De dieprode kleur van de rozenblaadjes was in elk geval volledig wat ik verwachtte op basis van de foto, evenals de kwaliteit van de bloemen. Van één roos was de steel onderaan geknakt, maar die kreeg een prominente plaats als solist in een kleiner vaasje. De overige rozen plaatste ik op onze eettafel in een glazen vaas - ik houd van volumineuze, volle boeketjes en met dit boeket slaagde ik zonder twijfel in mijn opzet.

Uiteraard nemen echt verse snijbloemen altijd de beste start, maar met enkele simpele tips kan je ze zo lang mogelijk mooi houden. Ik snij de bloemstelen altijd schuin af met een (bloemen)snoeischaar, want zo nemen ze het beste water op. Vul je vaas met lauw water en leng dit aan met een klein scheutje javel, dat doodt de bacteriën en zorgt ervoor dat je bloemen langer meegaan. Vermijd ook blaren onder de waterlijn, want dat zorgt juist weer voor bacteriën. Tot slot: ververs om de paar dagen het water en snijd de stelen dan een beetje verder af voor verse toevoer van water.

Schoenen en handtassen

Ik neem deze twee categorieën even samen, want in principe ga ik ook de deur uit met beide aan mijn lijf. Het kan niet anders dat mijn liefde voor schoenen en handtassen genetisch bepaald is, want al van kleins af aan heb ik een schoenenobsessie. Er is mij verteld dat ik als klein meisje zó tevreden was met mijn zwarte laqué schoentjes, dat ik ze niet wilde uitdoen, zelfs niet om te gaan slapen. Tsja, dan weet je het wel, haha.

Ik denk ook altijd aan de film In Her Shoes - als je die nog niet gezien hebt, doen! - waar hoofdpersonage Rose (wat een toeval, ook een jurist) een gigantische wandkast vol schoenen heeft, waarvan ze de helft nooit draagt. Haar zus Maggie ontdekt haar schoenenwalhalla en spreekt haar erover aan:

"Look, if you're not going to wear them... don't buy them! Leave them for someone who's going to get something out of them."

"I get something out of them! When I feel bad I like to treat myself. Clothes never look any good... food just makes me fatter... shoes always fit."

Laat duidelijk zijn: ik draag mijn schoenen wél. Toch begrijp ik Rose, het is soms gemakkelijker om te werken met accessoires omdat die minder onderhevig zijn aan maten of vormen.

Intussen ben ik ook helemaal verslingerd aan mooie handtassen. Ik had er vroeger heel erg veel, maar ergens onderweg heb ik de klik gemaakt: ik wil een beperkte (klein mag ik dat niet noemen) collectie met kwalitatieve handtassen die ik onbeperkt kan dragen. Bij elke aankoop stel ik mezelf de vraag: vind ik hem prachtig? Indien ja, mag 'ie mee naar huis en anders is het niet de tas voor mij. Ik zal nooit de investment bag shopper worden, daarvoor gebruik ik mijn handtassen veel te graag, maar dat vind ik ook helemaal niet erg.

Mijn schoenencollectie komt er snel aan, maar als je benieuwd bent naar mijn handtassencollectie, klik dan even door naar deze video!

Food

Ah yes, food. Als je mijn blog en vlogs al langer volgt, wéét je dat ik altijd te vinden ben voor lekker eten. Ik ben - al zeg ik het zelf - niet echt kieskeurig: van healthy food à la avocado toast tot een greasy burger 'n fries van Five Guys, ik eet het allemaal. Enkel van spruitjes word ik niet erg happy, maar bon, nobody's perfect.

Het gaat overigens niet enkel om het eten an sich: voor mij hangt lekker eten vast aan fijne herinneringen. Lang voor de hashtag #instafood, trok ik al foto's van mijn eten: op vakantie, tijdens verjaardagen, feestdagen, ... toen nog met een analoog fototoestel met film, dus het was steevast een verrassing hoe de foto er achteraf uit zou zien. Het is voor mij een fijne manier om terug te denken aan gezellige tijden en feestjes. Food wordt ook gewoon beter als je het kan delen (voor alle duidelijkheid, niet van mijn bord, Stamie doesn't share food), waarmee ik bedoel dat een mooi gedekte tafel of een gezellige tuinbarbecue mensen samenbrengt en een meteen de juiste toon zet. Als het eten dan nog lekker is, komt alles goed. Mijn laatste wapenfeit was mijn verjaardagsbrunch - check deze vlog! - en hoewel ik in de verste verte geen kok ben en het best wat voorbereiding vergde, was ik supertrots op mijn tafel en de gerechtjes.

Niets doen

Wat een luxe, de dag van vandaag, even helemaal niets doen. Geen plannen, een lege agenda. Gewoon, thuis zitten. In de zetel of op het terras. TV kijken of YouTube-filmpjes kijken of voor mij uit staren of zelfs een dutje doen met Tigra aan mijn zijde. Een kopje thee zetten en mij vleien in de armen van mijn geliefde. Geen Instagram-foto van de zoveelste brunch of het fantastische uitzicht op een of andere verre reis maar gewoon, thuis. Mannekes, ik kan daar zó van genieten!

En jullie? Wat is jullie happy place?

Disclaimer: dit artikel werd geschreven in samenwerking met Greetz. Ik betaalde het boeket deels met een kortingscode, doch de vorm en inhoud van de tekst is geheel van mijn hand en bevat een waarheidsgetrouwe weergave van mijn ervaring met de levering van het boeket. Samples worden geheel vrijblijvend ter beschikking gesteld, zonder voorwaarde van of garantie op publicatie. De volledige disclaimer lees je hier.