InstaLoves: januari 2018

Welkom in februari! Ik kijk vandaag even terug op de eerste maand van het jaar, dat meteen 'lekker' werd ingezet met een familie-etentje bij Yip's Place. Mijn favoriete gerecht (zeevruchten in gebakken nest) zie je hier op de voorgrond, de Peking-eend van Timo staat achteraan. Ik vind het trouwens wel fijn om aan een grote ronde tafel te zitten, zo kan je toch wat gemakkelijker een 'tafelconversatie' houden dan wanneer je aan een lange tafel zit.

Twee dagen later werd ik terug op het werk verwacht. Om de pijn wat te verzachten, schonk ik mezelf een royale kop muntthee in mijn favoriete Starbucks-mok, mijn NYC-souveniertje! Ik zou zó graag nog eens teruggaan, zelfs na twee keer krijg ik maar niet genoeg van deze wereldstad. Iets voor op mijn vision board!

Een nieuw jaar, een nieuw personeelsfeest! Het voorgerechtje vond ik persoonlijk het beste van het menu en het was nog vrij gezond ook!

De eerste week legde er iemand een volle doos pralines in onze keuken. Normaal gezien overleeft zoiets een, maximum twee, dagen. Deze keer bleef iedereen er netjes van af, lol! Sowieso probeer ik op het werk wel gezond te eten, ik eet mijn zoete snacks het liefste 's avonds, dus dan eet ik overdag tussendoor een potje yoghurt of een stuk fruit.

Na lang aarzelen, hebben we nu ook Netflix! Bedankt voor de vele suggesties, ik heb een 'to watch'-lijstje gemaakt en heb dus nog heel wat TV-uurtjes voor de boeg. Maar uit keuzestress ben ik begonnen met iets dat ik al kende, haha. Ik keek daarnet de allerlaatste aflevering van Gossip Girl, dus ik heb op net geen maandje zes seizoenen achter de kiezen. De chocolade was trouwens geen aanrader - komende van mij, de zoetekauw, wil dat wat zeggen.

Toen Timo ging tanken, viel mijn oog op dit instructiebord. Niet om te muggenziften (oké, ik doe het wel), maar je zou toch denken dat ze zoiets controleren voor ze het printen.

We gingen nog eens langs bij Wagamama - dit is de teryaki chicken donburi, zeker lekker, maar de grilled duck donburi is mijn grote favoriet én een aanrader. Je krijgt er een kommetje kimchee bij, om het geheel wat meer pit te geven.

En toen liepen we in Antwerpen terug naar de parking... ik begrijp dat ik slechts 'van de parking' ben (see what I did there?), maar ik was even sprakeloos. En achteraf kon ik er gigantisch om lachen.

Dus. Al máánden krijg ik het kwijl in mijn mond telkens we langs de Pierre Marcolini lopen. De éclairs in de vitrine zien er uit als echte kunstwerkjes en ik kon me al voorstellen hóe lekker ze wel niet zouden zijn. Die bewuste zaterdag kocht ik dan ein-de-lijk twee stuks om thuis te verorberen. Ja, ze worden in een mooi doosje gestoken. Ja, ze zijn ongetwijfeld de mooiste éclairs die ik tot nu toe heb gezien. Maar zeker niet de lekkerste. Misschien is mijn smakenpalet onvoldoende ontwikkeld, maar geef mij maar een goei éclair van bij de plaatselijke bakker.

Mijn opa werd 90 jaar en trakteerde op een etentje. De keuze van mijn hoofdgerecht heb ik mij beklaagd: ik had niet door dat het om gefrituurde vis ging - er stond: gefruite vis, en ik dacht aan een gebakken stukje vis met een gefruit uitje of zoiets - maar het dessert was op en top de moeite.

Ik voel mij altijd een beetje bomma wanneer ik mijn handtas op de schoot houd, haha! En ik was mijn oorbellen vergeten! Dat klinkt onnozel, maar ik voel me dan altijd een beetje naakt.

Het volledige verhaal van de mislukte-en-dan-toch-gelukte Sephora-bestelling hebben jullie nog tegoed (samen met een haul, duh!), maar die bewuste dinsdag was het dus mislukt. Volgende week gebeurt de overdracht, spannend!

Nog meer pech in januari: accelereren op de snelweg om dan het motorlampje op uw dashbord te zien branden en op de pechstrook te belanden met een ratelende motor en een brandgeur. Nog leuker werd het toen er geen vangrail was en ik met knikkende knieën en fluoriserend jasje aan hoopte dat niemand mij zou rammen. Gelukkig bracht mijn Touring-redder in nood mij veilig en wel naar de garage! Intussen is mijn wagen gemaakt, oef!

Ik was een dagje alleen thuis, dus plaatse ik mij in ons bureel voor enkele filmpjes. Ik gebruik het liefste natuurlijk daglicht, maar middenin de winter kan ik wat extra hulp gebruiken. Ik denk dat zo'n ringlamp ook handig zou zijn, misschien wordt dat mijn volgende bloginvestering.

Nadien sprong ik mijn comfy kleren - Tigra nam het er zich ook van, overduidelijk.

Wie kent dit nog? Toffifee is een echte klassieker van in mijn jeugd en toen ik het onlangs in de supermarkt zag staan, belandde er geheel spontaan een doosje van in mijn winkelkar. Ik ben intussen helemaal verzot op de serie The Catch, maar helaas ben ik ook te weten gekomen dat de serie geen lang leven beschoren was. Jammer, eigenlijk, want ik kan het verhaal en de styling best appreciëren!

Op een luie zaterdag kwam dit mooie boeket rode rozen aan mijn deur. Tigra was precies meer geïnteresseerd in de kartonnen doos, haha!

In 2018 nemen we onze tuin onder handen. Tot nu toe hadden we iets dat op gras moest lijken, steengruis en onkruid, maar we gaan dus voor onderhoudsvriendelijke planten en een nette oprit. En een mooie Japanse kerselaar! Al zag hubby dat precies niet helemaal zitten. Uiteraard was het roze argument finaal. Because it's pink.

Last but not least, het eerste beauty event van het jaar! Ik werd verwacht bij Kiehl's in Brussel voor een lunch en petit comité. De nieuwe formule van hun Powerful-Strength Line-Reducing Concentrate werd er in een gepaste omgeving voorgesteld en ook de lunch was volledig on point, hoewel voor mij alle punten naar het dessert gingen. Natuurlijk heb ik die dag ook gevlogd, dus dat komt er snel aan!

Disclaimer: dit artikel bevat geen gesponsorde content. Samples worden geheel vrijblijvend ter beschikking gesteld, zonder voorwaarde van of garantie op publicatie. De volledige disclaimer lees je hier.