InstaLoves: oktober 2020

En zomaar ineens... is het al november! De blaadjes vallen van de bomen, we zijn terug overgeschakeld naar wintertijd en ik heb mijn lederen jasjes ingeruild voor een lange winterjas. 

Bummer in oktober: onze langgeplande citytrip naar Londen kon niet doorgaan. Alles werd geannuleerd en verplaatst naar volgend jaar, dus ik hoop dat 2021 ons betere (en vooral: gezondere!) tijden brengt. We namen wel enkele dagen verlof voor wat quality time onder ons tweetjes - wandelen, een beetje shoppen en natuurlijk ook lekker eten, haha.

Voor de verandering zat ik niet in de paskamer, hèhè. Alhoewel... dat duurde niet erg lang, want voor ik het wist, zat ik een nieuw paar schoenen te passen :D

In Antwerpen namen we terug plaats op het terras van Bohm & Berkel - we gingen voor twee sharing gerechtjes en een glaasje bubbels. Heerlijk genieten!

Onverwachts bezoek, lol. Geen idee waarom deze kikker het een goed idee vond om aan ons raam te plakken, maar grappig was het wel. Hij had misschien van mijn snacktest gehoord, haha!

Deze cuties aan mijn oren zijn van Ana Luisa Jewelry, helemaal uit NYC! In deze weekly vlog laat ik ze nog wat meer in detail zien, maar die schattige pareltjes en de lieflijke LOVE die onder de oren komt piepen, vond ik echt onweerstaanbaar.

Ik bezocht Maison Mathis in Hasselt - een leuk ingerichte zaak met een zéér uitgebreide kaart. De lunch beviel zodanig, dat we er een week later nog een keertje zaten, haha. En jawel, ik ging twee keer voor hetzelfde dessert, de tarte tatin!

Al talloze keren gezien, maar het blijft goed: The Devil Wears Prada! Meryl Streep is meesterlijk als hoofdredactrice van Runway - een toespeling op Anna Wintour van Vogue, uiteraard. 

Ik volg sinds kort de serie Why Women Kill op TV. Drie vrouwen wonen tijdens drie verschillende decennia in hetzelfde huis. En laat ons zeggen dat het blijkbaar niet altijd goed afloopt voor de echtgenoten, haha. 

Op Netflix keken we naar de film Rebecca - gebaseerd op een boek uit 1938. Dat wist ik achteraf pas, maar dat verklaart wel een en ander. Ik had het gevoel dat de film soms heel erg snel ging, en over bepaalde stukken sprong, die niet echt werden uitgewerkt. Ik kan me voorstellen dat het boek daar wat meer tijd voor neemt.

Ook de serie Emily in Paris ging over de tongen. Voor mij is dit een leuke, luchtige serie, waar je vooral van moet genieten. Maar blijkbaar was niet iedereen te spreken over de clichés die werden uitvergroot, bijvoorbeeld over de hautaine attitude van de Fransen in Parijs en hun visie op de 'lompe' Amerikanen. Wel... zit er niet een kléin beetje waarheid in ;-)

Ik keek ook twee series over interieur: deze Stay Here focust zich op vakantiehuizen - niet enkel de renovatie, maar ook de sociale media en de businesskant van de zaak. En Dream Home Makeover vond ik ook de moeite, waar Studio McGhee telkens een kamer van een huis onder handen neemt, mét resultaat!

En intussen gaf Netflix de aftrap voor Kerstmis, jeej! De eerste film Holidate was degelijk, maar ik kijk uit naar meer!

Euhm... herkenbaar, dit! Af en toe gebeurt dit terwijl ik in de zetel lig... :D Ik kan er niets aan doen, ik lig comfortabel met een zacht, warm dekentje over mij gedrapeerd en ineens kan ik mijn ogen niet meer openhouden, oeps!

Whooo, ik heb hem! Ik stond op de wachtlijst voor deze adventkalender van Cult Beauty - het is nog maar het tweede jaar dat ze er eentje hebben, maar hij is érg gegeerd en het was een heel gedoe om hem te kunnen bestellen. Het is al enkele jaren geleden dat ik nog eens een adventkalender kocht en ik wilde zeker eentje hebben die de moeite waard was. Maar ik zag de lanceringsmail te laat en tegen die tijd lag heel de site plat wegens te veel trafiek. Op Twitter probeerde het sociale mediateam van Cult Beauty de gemoederen te bedaren, maar dat het weinig effect, me dunkt. In de vroege vooravond lukt het mij dan toch om de bestelling te plaatsen, hoera! Intussen heb ik hem in huis, maar ik heb hem netjes weggelegd omdat ik het wil proberen uithouden tot 1 december - nog maar een maandje...

Een nieuwe lockdown - ergens was het te verwachten, maar het doet toch een beetje pijn. Hopelijk zorgen onze collectieve inspanningen voor resultaat en kunnen we het dit keer vasthouden... En kan nu iedereen even gewoon in het land blijven, in plaats van tijdens de herfst- en kerstvakantie naar het buitenland te vliegen? Dat is een slag in het gezicht van wie netjes aan staycation heeft gedaan deze zomer en al helemaal het mes in de rug van iedereen in de zorg en de logistiek, die nog maar net bekomen is van de rush van de eerste golf.

En nee, ik ben niet blind voor terechte kritiek, want ik ben het ermee eens dat er een crisis is in de zorg die men jarenlang heeft laten aanslepen en die nu eens te meer tot uiting komt. Het gekende verhaal hè... te weinig budgetten, te weinig personeel, te veel winst willen maken. Maar als bevolking hebben we nu weinig andere keuze dan solidair zijn om de zwakkeren en risicopatiënten te beschermen. Ik hoop alleen dat iedereen de nodige weerbaarheid heeft of kan vinden, want de geestelijke impact is zeker niet te onderschatten. Ik heb mijn ouders al sinds maart niet meer vastgehad, mijn vrienden altijd vanop afstand gezien en niet gekust op verjaardagen. Het sociale aspect gaat hier onderuit, de huidhonger is reëel en ik wil helemaal niet naar het nieuwe normaal, ik wil terug naar het oude normaal. Dus, alsjeblieft, houd je aan de regels en houd vol. Ik (en ik ben er zeker van jullie ook) wil op z'n minst resultaat zien voor al deze opofferingen en ik hoop echt dat we met z'n allen toch de eindejaarsfeesten samen kunnen vieren.

Geen Halloweenfeestje dit jaar - enkel leuke memes, haha.

Een tijdje geleden kocht ik het kookboek Simpel van Yotam Ottolenghi. Tot mijn scha en schande had ik er nog niets uit geprobeerd, maar met de nieuwe lockdown probeer ik mijn kooktalent terug aan te zwengelen. Het eerste gerechtje mislukte faliekant, maar de volgende receptjes gingen een stuk vlotter. Deze twee zijn voorlopig favoriet: de gevulde courgettes en de kipschnitzel met een zadenkorst. Ik vind de recepten op zich gemakkelijk te volgen, maar 'simpel' zijn ze allerminst. Soms is dat omdat ik redelijk veel gerief moet gebruiken - nee, niet iedereen heeft zo een fancy keukenrobot in huis, meneer Ottolenghi - andere keren omdat ik de ingrediënten niet standaard in huis heb. De meeste specerijen heb ik wel gevonden, maar voor zoiets als zwarte knoflook moet je precies toch bij een gespecialiseerde winkel zijn. En dus switch ik de ingrediënten een beetje naar gelieven uit, en gebruik ik gewone knoflook :-)

Lockdown triggert bij mij ook altijd een opruimwoede, haha! Ik verkocht intussen enkele mooie stuks online, maar deze Kipling Camerabag is nog beschikbaar. Intertijd was 'ie limited edition, dus je kan hem nu nergens meer vinden. Hij is helemaal nieuw en ongebruikt, want ik kies voor mijn uitstapjes meestal voor mijn kleine vlogcamera in plaats van mijn DSLR, máár het is echt wel een prachtstuk. Helemaal niet zo plomp als een klassieke cameratas en nog een klein beetje hip en fashionminded, dus... als je interesse hebt, laat het mij zeker weten!

Ondanks de lockdown is het zeker niet altijd kommer en kwel. Ik probeer te genieten waar ik kan énnn ik kreeg in oktober ook wel hét beste nieuws, want ik won zomaar eventjes de wedstrijd van Christa Reniers! Ongelooflijk, flabbergasted, maar zó, zó dankbaar... 

Intussen bezocht ik al haar flagshipstore op de Oude Graanmarkt in Brussel, waar ik mocht spelen met al het moois. Binnenkort zien jullie in een vlog én een blogpost alles vanop de eerste rij en laat ik uiteraard ook zien wat het precies is geworden :-)

Heuglijk nieuws ook voor Timo, die zijn nieuwe wagen mocht gaan afhalen. Ik gun het hem absoluut en ik ben zelf natuurlijk blij om er als passagier naast te mogen zitten. Al was ik vooral gefocust op de zetelverwarming, hèhè!

Ik spotte heel veel mooie, roze knitwear bij Sézane! Het was moeilijk kiezen, dus plaatste ik een poll op Instagram. De meeste stemmingen gingen naar de fuchsia trui met boothals (rechts op de foto), maar helaas was ik te laat en was mijn maat uitverkocht.

Ik kan gelukkig ook vaak met mezelf lachen tijdens het editen van vlogs en filmpjes. Gekke bekken trekken als de beste, zegt.

Thuiswerken, wil ook zeggen dat ik moet luisteren naar de baas. Ja, die fluffy baas. Terwijl ik zat te bellen met een collega, maakte zij duidelijk dat mijn aanwezigheid in de woonkamer gewenst was. Gênant, maar bon, dat hoort erbij als cat mom, blijkbaar.

Haha, herkenbaar! De pre-mobiele telefoongeneratie groet u.

Het waren weer hamsterweken bij Albert Heijn en ik ging eigenlijk enkel en alleen voor de mega doos met zure ouwels :D Het heeft wel wat moeite gekost, maar bij de tweede AH was het prijs! Jullie vertrouwen in mij is wel niet erg groot, want het merendeel dacht dat ik door mijn voorraad zou zitten na amper twee weken, hahaha.

Maar kijk, ik eet ook gezonde snacks :D Helaas had ik weinig geluk met deze kastanjes van Delhaize. In de winkel was het mij niet opgevallen, maar thuis bleken ze echt allemaal (een ganse kilo kastanjes!) keihard en versteend. Zo zonde!

Ik test op dit moment enkele producten van PCA Skin. Ik had het merk zien voorbijkomen bij enkele Amerikaanse bloggers die ik volg, maar het is dus ook in België te koop! Dit pakketje werd samengesteld op basis van mijn huidtype en verzuchtingen, dus de review komt er in de komende maand aan. Laten we er een gezellige november van maken!

Disclaimer: dit artikel bevat geen gesponsorde content. Samples worden geheel vrijblijvend ter beschikking gesteld, zonder voorwaarde van, noch garantie op, noch in ruil voor publicatie. De volledige disclaimer lees je hier.